Alles wat er het afgelopen jaar is gebeurd. Het is me wat. En om eerlijk te zijn is het me niet in de koude kleren gaan zitten. Van een dak boven mijn hoofd, naar dakloosheid. Van een baan met een royaal inkomen, naar werkloosheid met een WW-uitkering. Het was een jaar van uiterste. Maar nu is het tijd voor een nieuw begin.

Inmiddels een huisje, het beestje (Dexter) is er altijd al geweest, en een boompje komt er niet. Groene vingers heb ik namelijk niet. Ik heb de afgelopen weken geprobeerd om een basilicum en peterselie plant levend te houden. Maar de begrafenisondernemer is al geweest, ze hebben het allebei niet gered. Beter dus om dat boompje maar bij het tuincentrum te laten staan.

Mijn huisje wordt ook steeds meer mijn huis. Al is er nog geen sprake van privacy, want de gordijnen hangen nog niet, toch voel ik me thuis. Een kleine keuken maar wel met een Amerikaanse (sidebyside) koelkast en twee slaapkamers. Geen klagen dus! Al is een van de slaapkamers momenteel een washok. Was vouwen is zeg maar niet echt mijn ding. In de wasmachine en droger doen is nog tot daar aan toe. Maar vouwen dat deed ik toen ik bij de V&D werkte genoeg.

Over werk gesproken daar gaat binnenkort hopelijk iets in veranderen. Mijn glazen bol is nog niet binnen maar zoiets voel ik gewoon. We gaan het beleven. Eerst nog een oppas zoeken voor Dexter. Zodat hij niet continu alleen is als ik op kantoor moet werken. Ben jij of ken jij een goede hondenoppas/uitlaatservice dan mag je het altijd delen via deze pagina